วันจันทร์ที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

อำนาจอธิปไตย หมายถึงอำนาจสูงสุดในการปกครองรัฐ

อำนาจอธิปไตย คือ อำนาจสูงสุดในการปกครองรัฐ หรือปกครองประเทศ อำนาจอธิปไตยนี้โดยหลักสากลแต่ละรัฐจะมีองค์กรที่ใช้อำนาจอธิปไตยอยู่ 3 องค์กร ได้แก่
อำนาจนิติบัญญัติ หน่วยงานที่ใช้ คือ สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร
มีหน้าที่ ออกกฎหมาย พิจารณา เงิน งบประมาณ และตรวจสอบการทำงานของรัฐบาล
อำนาจบริหาร หน่วยงานที่ใช้ คือ รัฐบาลและคณะรัฐมนตรี
มีหน้าที่ นำกฎหมายบังคับใช้ และออกกฎหมายบางส่วนที่มีความสำคัญน้อยกว่านิติบัญญัติ
อำนาจตุลาการ หน่วยงานที่ใช้ คือ หน่วยงานศาลและกระทรวงยุติธรรม
มีหน้าที่ ตีความตัวบทกฎหมายและ รัฐธรรมนูญ รวมทั้งตัดสินพิจารณาคดี

3 ความคิดเห็น:

  1. อ่านแล้วได้ความรู้เพิ่มมาก

    ตอบลบ
  2. อำนาจอธิปไตย คือ อำนาจอันสูงสุด และ ยิ่งใหญ่ที่สุด ในอณาเขต ดินแดน บนพื้นที่ หรือ บนแผ่นดิน ที่ตนเอง ได้ครอบครอง และ ได้ปกครองอยู่ ซึ่งหมายถึง ความเป็นเจ้าของแผ่นดิน หรือ เจ้าของประเทศนั่นเอง

    อำนาจอธิปไตย เป็นของชนกลุ่มน้อย หรือ ชนส่วนน้อย หมายถึง ชนกลุ่มน้อย หรือ ชนส่วนน้อย มีอำนาจอันสูงสุดในการปกครองประเทศ บริหารประเทศ และ จัดการปัญหาต่างๆในประเทศ โดยที่ชนส่วนใหญ่ของประเทศไม่มีอำนาจอธิปไตยจึง เป็นแค่ผู้อาศัยประเทศ และ ต้องปฏิบัติตามข้อบังคับ ที่ออกโดยชนกลุ่มน้อย หรือ ชนส่วนน้อย การใช้อำนาจอธิปไตย กับ ผู้ไม่มีอำนาจอธิปไตย เราเรียกว่า เผด็จการ เช่นเผด็จการทหาร,รัฐตำรวจ,คอมมิวนิสต์, เป็นต้น

    อำนาจอธิปไตย เป็นของชนส่วนใหญ่ หรือ ชนทั้งหมด ( ปวงชน ) หมายถึง ประชาชนทุกคนมีอำนาจอันสูงสุดของประเทศ ทุกคนเป็นเจ้าของประเทศร่วมกัน ปกครองประเทศร่วมกัน บริหาร และ จัดการปัญหาต่างๆ ในประเทศร่วมกัน เมื่อทุกคนมีอำนาจสูงสุดเท่ากัน อำนาจเผด็จการจึงถูกหักล้างกันเองจนหมดสิ้น ดังนั้นในการปกครองประเทศ จึงต้องใช้อำนาจที่ได้มาจาก ประชาชนผู้มีอำนาจอธิปไตยโดยใช้ กรรมวิธีประชาธิปไตย และผลของกรรมวิธีประชาธิปไตย ก็ได้อำนาจที่ เรียกว่า" อำนาจธิปไตย " เมื่อนำไปใช้ร่วมกับการปกครอง เรียกว่า การปกครอง ประชาธิปไตย

    ตอบลบ